 
  เคยอ่าน ไดอารี่ ของมิวมาหลายรอบแล้ว ถึงขนาดพริ้นท์ เก็บไว้เป็นเล่มเลย
เพราะขี้เกียจอ่านในคอมฯ มันปวดตา  ชอบที่มิวเขียนเหมือนได้อ่านนิยายซักเรื่องหนึ่ง
ทำให้อยากอ่านต่อว่าตอนจบจะเป็นอย่างไร 
ทุกวันนี้เวลาคิดถึงมิว ก็มาอ่านอีก 
อยากให้มิวเขียนไดอารี่อีกถ้ามีเวลา  ชอบที่จะอ่านสิ่งที่มิวเขียน
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน เรื่องงาน ครอบครัว เพื่อนๆๆ หรือ...ที่มิวอยากเขียน
หลายคนก็คงอยากอ่านเช่นกัน  
 
  
 
 ขอบคุณ น้องเน-โกะ-จัง มากๆๆ นะค่ะ
 เพราะคิดว่าจะพริ้นใหม่  ของเก่ามันเปื่อยแล้ว